در حالی که آمریکا به انحاء مختلف و به اعتراف بانیان برجام، متن و روح آن را نقض کرده است، برخی از جریانات سیاسی از همراهی اروپا با ایران و با برجام ابراز مسرت میکنند و ایشان را متعهد به برجام نشان میدهند، اما درباره این تلقی درباره تعهد اروپا در اجرای برجام نکاتی را […]
در حالی که آمریکا به انحاء مختلف و به اعتراف بانیان برجام، متن و روح آن را نقض کرده است، برخی از جریانات سیاسی از همراهی اروپا با ایران و با برجام ابراز مسرت میکنند و ایشان را متعهد به برجام نشان میدهند، اما درباره این تلقی درباره تعهد اروپا در اجرای برجام نکاتی را میتوان مطرح نمود:
وقتی آمریکا مصوبه مادر تحریمها را که هم تجمیعی بر تحریمهای گذشته است که بعضا مبنای هسته ای داشته اند و هم اعمال تحریمهای جدیدی در جهت امتناع از انتفاع از برجام است، تصویب میکند، خانم موگرینی به عنوان رئیس اتحادیه از آن حمایت میکند که این را نمیتوان همراهی مثبت در تعهد اروپا در اجرای برجام قلمداد کرد.
وقتی آمریکا شرکتها و کشورهای اروپایی را تهدید میکند که اگر با ایران وارد تعامل بشوند ممکن است دچار تحریم شوند ایشان متأثر میشوند و یا وارد معامله با ایران نمیشوند و نهایتاً از آمریکا گلایه میکنند که به خاطر تهدیدهای آمریکا با ایران وارد تعامل نمیشوند.
بعضاً مشاهده میشود که برخی شرکتهای اروپایی با ایران وارد توافق میشوند اما با توجه به بالا بودن ریسک معامله با ایران ذیل تهدیدهای آمریکا، این کار را با محکم کاریهایی انجام میدهند تا ریسک بهم خوردن توافق به سمت ایران منتقل گردد که این هم نمیتواند مسئولیت پذیری و تعهد اروپا در اجرای برجام تلقی گردد.
با توجه به ابراز وابستگی دولت به برجام و با وجود این اعتراف که قراردادهایی مثل توتال به جهت حفظ برجام دنبال میشوند، مشخص است که میزان پایبندی غرب به برجام بستگی به میزان انتفاع اقتصادیشان از آن دارد در حالی که قرار بود ما دغدغه های هسته ای ایشان را رفع کنیم و آنها تحریمها را، نه این که برای پایبندی به برجام هم مدام به ایشان امتیاز بدهیم.
پس همانطوری که میبینیم برخلاف آنچه که توسط بانیان برجام وانمود میشود، عملکرد اروپا هم در برجام مثبت نیست خصوصاً که بعضاً از سوی برخی مسئولان ادعا میشود حتی اگر آمریکا هم برجام را ادامه ندهد ما با اروپا آن را ادامه خواهیم داد که خود این ادعا، هم با توجه به منطق فوق و با توجه به منطق قدیمی دولتمردان که آمریکا را کدخدای اروپا میدانستند و بدون رضایت آمریکا، توافق با اروپا را بی فایده میدانستند، عملا غیر قابل دفاع و در مسیر خواست آمریکا خواهد بود.
به راستی چرا آمریکا نباید از این امر استقبال کند که هم خودش به برجام پایبند نباشد و هم ایران را به آن پایبند نگاه دارد و هم اروپا و شرکتهای اروپایی را تحت فشار تعامل و توافق با ایران قرار دهد؟! و وقتی چنین پالسهایی از ایران ارسال میشود چرا نباید به این زیاده خواهی و پیشروی دست بزند؟!
به نظر میرسد مسئولان کشور قبل از این که در شرایط مزبور قرار گیرند، اعلام کنند که اگر آمریکا یا هرکدام از طرفهای برجام نسبت به تعهداتشان نقص داشته باشند از کل برجام خارج خواهند شد، تنها به این شرط است که طرفهای برجام در متعهد نگه داشتن یکدیگر به آن اهتمام خواهند داشت و تنها در این صورت است که خروج ناگزیر ایران از برجام موجب طلبکاری ایشان نخواهد شد.