در کنار موانع متعددی که در اصلاح نرخ رشد جمعیت وجود دارد، معضل فرهنگی مهمترین عامل است. متأسفانه شعارهایی مثل “یک فرزند خوب، دو فرزند بس” و یا “فرزند کمتر، زندگی بیشتر” باعث شده اند که تعداد فرزند کم از نشانه های فرهنگ بالا و تعداد بیشتر فرزند، نشانه بی فرهنگی شمرده شود، این بحران […]

frzandدر کنار موانع متعددی که در اصلاح نرخ رشد جمعیت وجود دارد، معضل فرهنگی مهمترین عامل است. متأسفانه شعارهایی مثل “یک فرزند خوب، دو فرزند بس” و یا “فرزند کمتر، زندگی بیشتر” باعث شده اند که تعداد فرزند کم از نشانه های فرهنگ بالا و تعداد بیشتر فرزند، نشانه بی فرهنگی شمرده شود، این بحران فرهنگی باعث شده است که حتی کسانی که هیچ دغدغه مالی و اقتصادی ندارند نیز از داشتن بیش از یکی دو فرزند ابا داشته باشند.

برای حل این معضل فرهنگی حتما باید فرهنگسازی صحیح و سیاستگذاری عالمانه انجام داد وگرنه با شعارها و یا برنامه های بی پشتوانه فکری و فرهنگی مشکل نه تنها حل نخواهد شد، بلکه بدتر هم خواهد شد. هر چند که بسیاری از مراکز مسئول به تکالیف خود در خصوص بحران تحدید جمعیتی عمل نمیکنند، اما حداقل میتوان این قباحت کاذب را به همت مردمی که نسبت به جامعه خود احساس مسئولیت میکنند، شکست و در عمل و در حد امکان، برخی از سرزنش ها را خرید و حتی یک فرزند هم شده بر تعداد فرزندان افزود، این مسئله نه به اندازه یک فرزند بلکه به اندازه شکستن یک فرهنگ غلط موثر خواهد بود.

این امر حداقل کاری است که هر ایرانی که به سرنوشت کشورش علاقه دارد، میتواند انجام دهد و الا باتوجه به سقوط نرخ رشد کاهش جمعیتی و عبور از خط قرمز و رسیدن به عدد ۱/۸ و پیرتر شدن جامعه، امکان افزایش جمعیت کمتر هم خواهد شد و این مقوله به معنی پیرشدن جمعیت ، افزایش هزینه های سالمندی، بیماری و بازنشستگی، کاهش تولید ناخالص ملی، کاهش قدرت کشور، مهاجرت پذیری از کشورهای خارجی و بروز معضلات فرهنگی جدید کشورهای مهاجر پذیر خواهد شد.