روحانی و حامیانش اول مساله ایجاد ۴ میلیون شغل از توریسم را تکذیب کردند و مدعیان را دروغگو خواندند بعدا که با مستندات مواجه شدند به جای عذرخواهی مدعی شدند روحانی فقط گفته است که اگر ۱۰ میلیون توریست به کشور بیاید ۴ میلیون شغل ایجاد میشود، بعد هم که با گزارش خودشان مبنی بر ورود ۱۹ میلیون توریست مواجه شدند، باز هم حاضر به عذرخواهی و پذیرش دروغشان در وعده ۴ میلیون شغل نشدند!

شبیه همین وضعیت را درباره وعده ۱۰۰ روزه رئیس جمهور شاهد بودیم که اول گفت من چنین وعده‌ای ندادم و تنها گفتم بعد از ۱۰۰ روز گزارش میدهم و فقط یک آدم بی‌عقل چنین وعده‌ای میدهد ولی دو کلیپ از وعده‌ها و برنامه‌های ۱۰۰ روزه و دو ماهه وی منتشر شد و حتی خودش گفت بازهم برنامه ۱۰۰ روزه دارم و بازهم در مناظره مدعی شد در آن خصوص دروغ نگفتم!

این دولت در مواردی نیز به جای دروغ گفتن مردم را فریب داد، این دولت شاخص استاندارد هوای پاک، سال پایه رشد اقتصادی، تعریف صادرات غیرنفتی و..‌. را تغییر داد تا مردم را در رابطه با عملکرد خود فریب بدهد.

این دولت در کنار دولت فریب و دروغ، دولت سکوت هم بود و هر جایی که دلش خواست حقایق را از مردم و سایر مراجع پنهان کرد که این پنهان‌کاری را درباره قراردادهای مختلف مهم اعم از برجام و ملحقاتش، FATF، قراردادهای جدید نفتی IPC، قراردادهای هواپیما و پژو و…، اعلام نکردن نرخ رشد و نرخ بیکاری و… در برخی ماه ها، فیشهای نجومی، دارایی برخی وزرا و… شاهد بودیم.

دولت فریب اما به یک خوی دیگر هم مبتلا بود و آن توهین به منتقدانی بود که به عملکرد و بداخلاقی های دولت اعتراض داشتند، توهینهایی مثل بزدل، ترسو، بی شناسنامه، بی‌سواد، متوهم، بیکار، عصر حجری، افراطی و… که به صورت مستمر بیان میشد.

اما این دولت به صفت زشت دیگری هم آکنده است و آن تحقیر است، دولت فریب ، مردم را چه در سبد کالا، چه یارانه، مسکن مهر، توقع درباره وعده‌های برجامی و… با آن صفهای کذایی، تعهد به نیازمند بودن، مزخرف و کودک و منتظر سیب و گلابی خواندن تحقیر کرد.

آری! امروز صراحتا میتوان این دولت را دولت وعده، دروغ، فریب، سکوت، تحقیر و توهین نامید و شاید آن کلید نمادین روحانی هم همان کلید دروغ باشد که راه همه این گناهان با این کلید باز شده است و همه اینها زیر سایه شعار دولت راستگویان و درستکاران خود بر بدکاری این دولت بیشتر گواهی میدهد.