آقای دهباشی ! سلام؛

اخیرا مصاحبه ای از شما منتشر شده است که در آن تشریح میکنید چگونه با آموزش برخی واژه ها و عبارات باعث پیروزی روحانی در انتخابات ۹۲ شده اید؛ و این که چطور برای آقای روحانی ۲۷-۲۸ جمله مثل «هم چرخ سانتریفیوژها باید بچرخد هم چرخ زندگی مردم » یا « من سردار نیستم، حقوقدانم» یا «مردم نگاه نمی‌کنند که رشد شما چند درصد است، مردم نگاه به سفره‌شان می‌کنند» طراحی کردید؛ و البته این ها به غیر از ساخت آن کلیپ تبلیغاتی معروف و موثرتان برای آقای روحانی بود که البته از کلیپ تبلیغاتی اوباما کپی برداری شده بود.

شما در پایان مصاحبه اخیر خود اذعان میکنید که روز به روز و با سیطره رسانه‌ها، آدمهایی انتخاب می‌شوند که به شومن و بازیگر نزدیکترند تا یک سیاستمدار که شاید خطاب این اظهاراتتان بیش از همه، شخصی مثل آقای جهانگیری باشد که با آن لبخندهای زوری و گریه های پیازی در غالب یک نامزد قلابی و نمایشی به صحنه آمده است.

آقای حسین دهباشی ! میدانیم که شما در این سالها بارها و بارها به سیاستهای رئیس جمهور انتقاد کرده اید و این را هم گفته اید که اگر سال ۹۲ دوباره باز می گشت، شاید اساساً فیلمی برای روحانی نمی‌ساختید که این اظهارات باعث شد تا این مطلب را خطاب به شما تقدیم نمایم:

جناب آقای دهباشی! این که توانایی های فنی، هنری و رسانه ای شما بالا است، مورد تردید کسی قرار ندارد؛ همان طوری که در قدرتمندی ابزار هنر نیز امروز هیچ تردیدی وجود ندارد، اما آقای دهباشی! آیا حقیقتاً رسالت هنر این است که شما گنجشک را به جای قناری رنگ کنید و به مردمتان تحمیل کنید و بعد، از خاطرات و افتخارات و شیوه و هنر رنگ آمیزیتان برای مردم بگویید، بدون این که خودتان را در مصیبتی که بر مردم وارد کردید شریک بدانید؟!

آقای دهباشی! اجازه بدهید که امروز شما را بابت متوقف ماندن چرخ اقتصاد کشور در عین ترمز چرخ سانتریفیوژها شریک جرم روحانی بدانیم؛ بابت سایه افکندن دولت سراپا امنیتی که با شعار سرهنگ نبودن و احترام به حقوق دیگران به صحنه آمد شما را مقصر بدانیم؛ بابت این همه آمارهای غلط که امروز به جای معیشت، شغل و آب و هوای پاک به خورد مردم میدهند نکوهشتان کنیم؛ بابت جسارتهایی که به مردم، منتقدین، علما و حتی مقام معظم رهبری شد شما را نبخشیم!

آقای دهباشی! امروز بخواهید یا نخواهید بسیاری از مردم شما را بابت این که ۴ سال عمرشان با تحقیر در داخل، ذلت در خارج و خجلت در خانه همراه شد مذمت میکنند؛ شما را بابت رکود در رشد تولید علم، تعطیلی مرکز تحقیقات فضایی، توقف پروژه های فرستادن ماهواره و موجود زنده به فضا، همچنین خانه نشینی و مهاجرت نخبگان فضایی و هسته ای مسئول میدانند؛ چرا که به لطف شما، مردم این کشور، ۴ سال شاهد اکران نمایشی پرهزینه، زشت و پر از دروغ، بداخلاقی، عجز، ناکارآمدی و تحقیر بر صحنه مدیریت کشور بودند.

این مطلب در روزنامه افکار منتشر گردید.