برادران انقلابی عزیز، بنده مفتخرم به این که در راستای تلاش برای همگرایی جریان انقلابی هم در سال ۹۴ و هم در سال ۹۶ قلم زدم و حقیقتاً از اعتبار و آبرویم در این راه با کمال افتخار هزینه کرده ام اعلام میکنم که مخلص تک تک دلسوزان انقلاب و آرمانهای مقدسشان هستم و مجاهدت هایشان را مأجور میدانم، ولی باید بدانیم که این تک تک ها تا با هم متصل نشود نمیتوانند در برابر جریاناتی که حتی در مواضع باطل خویش نیز متحد و موتلف هستند، پیروز باشد! قطعاً همه دوست داریم طبق اجتهاد شخصی خویش عمل کنیم، اما باید بتوانیم این اجتهادها را به نحوی در کنار هم جمع کنیم که نتیجه اش به نفع انقلاب و مردم ختم شود و برای رسیدن به اجماع، دو عامل دخیل هستند که به تأمین هر دو در کنار هم نیاز داریم، هم باید تلاش کنیم به وحدت گفتمانی نزدیک شویم و هم باید بکوشیم که اختلاف سلایق همدیگر را ذیل کار تشکیلاتی تحمل کنیم.

در توجیه تقابل کار گفتمانی و کار تشکیلاتی میگویند که اگر به وحدت گفتمانی برسیم دیگر به تشکیلات نیازی نخواهیم داشت! البته شاید حرف ایشان از برخی زوایا و تنها برخی زوایا درست به نظر برسد، اما این نظر حتی در همان برخی زوایای ظاهرا درست نیز عملی نیست، چرا که اگر چه نزدیک شدن به وحدت گفتمانی میسر و لازم است، لیکن وحدت کامل در فکر و نظر هرگز محقق نمیشود و یا حداقل برای اکثریت جماعت جامعه و حتی مومنین و حتی انقلابیها تحقق نخواهد یافت، کما این که حتی اگر در گفتمان به وحدت هم برسیم در تشخیص مصادیق قطعاً اختلاف سلیقه وجود خواهد داشت. پس بدون این که تعصبی روی اشخاص و جریانات داشته باشیم باید به لزوم کار گفتمانی و تشکیلاتی به صورت توأمان بیندیشیم و پیش نیاز اجماع، پرهیز از تخریب، نکوهش و تفرقه است و وجود این رذائل قطعاً موجب مسرت دشمنان انقلاب میگردد.

و اما همان طوری که عرض شد، بر فرض محال اگر وحدت گفتمانی به طور کامل و حتی اختلاف در مصادیق هم حاصل شود، بازهم به کار تشکیلاتی نیاز داریم، چرا که بدون آن، نیروهای نخبه و قوی انقلابی کشف، حمایت و به کارگیری نخواهند شد و قطعاً حتی اگر قدرتی هم کسب گردد، به دلیل کشف و تربیت نکردن نیروهای مؤمن و کارآمد، مشکلات حل نخواهد شد و تنها فرصت سوزی جدیدی رقم خواهد خورد. امروز گفتمان انقلاب چه برای این که به قدرت برسد و چه برای این که بتواند از این قدرت در جهت اعتلای گفتمان انقلاب، انقلاب و خدمت به مردم استفاده کند نیازمند کار تشکیلاتی است و به همین دلیل لازم است که نیروهای انقلاب چه رأساً با تأسیس تشکیلات و چه با همراهی با سایر تشکّلات انقلابی به کار تشکیلاتی به خصوص کار تشکیلاتی توأمان با گفتمان سازی ورود کنند.

البته قطعاً کار تشکیلاتی نمیتواند جایگزین تکالیف فردی نیروهای انقلابی به ایجاد خوشنامی برای گفتمان انقلاب و پاسخگویی به شبهات گردد، تک تک نیروهای انقلاب باید با حسن خلق، تواضع، روحیه خدمت، پرکاری و انصاف در قبال دیگران، بر اطرافیان خود تأثیر بگذارند در حالی که امروز بزرگترین مشکل جریان انقلاب، برخی مدعیان انقلابی گریند که هم به دفع مردم عادی و هم طرد سایر انقلابیها مشغولند و هم فاقد اعتقاد به کار گروهی هستند و حتی با پشتکاری عجیب به تخریب کارهای تشکیلاتی انقلابی مشغولند، دوستانی که با وجود تأکیدات مکرر مقام معظم رهبری بر لزوم جای جذب حداکثری و دفع حداقلی، دقیقاً به دفع حداکثری و بعضاً حتی بدون جذب حداقلی مشغول میشوند، امیدوارم این دوستان انقلابی عزیز، اینقدر که در حال محاسبه و رتبه بندی ایمان و انقلابی گری دیگران و بعضاً تکفیرشان هستند، کمی روش و ادبیات خود را با نگاه امام و رهبری تنظیم نمایند.