امروز حسن روحانی مصادف با ۲۲ بهمن ۱۳۹۶ ضمن بیان برخی بایدهای شبه انتخاباتی، مسئله‌ای در رابطه با اصل ۵۹ قانون اساسی و رفراندوم بیان کرد، او گفت: «اصل ۵۹ قانون اساسی می‌گوید در برخی موارد قانون‌گذاری و اعمال قوه مقننه در مسایل مهم اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی، مراجعه به آراء مستقیم مردم است. […]
امروز حسن روحانی مصادف با ۲۲ بهمن ۱۳۹۶ ضمن بیان برخی بایدهای شبه انتخاباتی، مسئله‌ای در رابطه با اصل ۵۹ قانون اساسی و رفراندوم بیان کرد، او گفت:
«اصل ۵۹ قانون اساسی می‌گوید در برخی موارد قانون‌گذاری و اعمال قوه مقننه در مسایل مهم اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی، مراجعه به آراء مستقیم مردم است. اگر در دو مسأله اختلاف نظر داریم، دعوا و شعار ندارد، صندوق آراء را بیاوریم و طبق اصل ۵۹ قانون اساسی هر چه مردم گفتند، به آن عمل کنیم، این ظرفیت قانون اساسی ما است و باید به ظرفیت‌های قانون اساسی عمل کنیم.»
اما اصل ۵۹ قانون اساسی دقیقاً چه می‌گوید:
«در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه‌پرسی و مراجعه مستقیم به آرای مردم صورت گیرد. درخواست مراجعه به آرای عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد.»
نظریه تفسیری شماره ۴۱۰۴/۳۰/۸۱ مورخ ۱۳۸۱/۱۲/۲۵ شورای نگهبان درباره اصل ۵۹ قانون اساسی می‌گوید:
«درخواست مراجعه به آراء عمومی موضوع اصل ۵۹ قانون اساسی از مصادیق مصوبات مجلس شورای اسلامی است و باید طبق اصل ۹۴ قانون اساسی به شورای نگهبان ارسال شود.»
۱- پس همان‌طور که می‌بینیم برخلاف آن چه که آقای روحانی القاء می‌کند رفراندوم موضوع اصل ۵۹ قانون اساسی، ابزار دست رئیس‌جمهور نیست تا هرجا که خواست از مسئولیت‌های قانونی خود فرار کند حرف از رفراندوم بزند، بلکه اگر دو ثلث از نمایندگان مجلس در حوزه قانون‌گذاری، درباره مسئله ای که شورای نگهبان آن را مغایر قانون اساسی و اسلام نداند، میتوان رفراندوم برگزار کرد.
۲- و اما نکته دیگر این که اگر آقای روحانی واقعا به نظر مردم توجه دارد بگوید که چرا در مواردی که به وضوح از نظر مردم مطلع است، نظرات ایشان را عملی نمی‌کند؟! آیا ۹۱% از مردم برای دریافت یارانه ثبت نام نکردند؟! آیا آقای روحانی با علم به این موضوع در انتخابات ۹۶ شعار نداد که یارانه‌ها به همین منوال ادامه می‌یابد؟!
۳- آیا آقای روحانی مثلا نمی‌داند که اکثریت مردم، تجهیز و به سازی جاده‌ها، وسایل نقلیه و خطوط ریلی را بر خرید صدها هواپیما ترجیح می‌دهند تا هم تلفات جاده‌ای کم شود و هم از آلودگی هوا کاسته شود؟! آیا طبق نظرسنجی دولت اثبات نشد که مشکلات اصلی مردم معیشتی، اقتصادی و مبارزه با فساد و تبعیض است که اینها را در پس حرف‌های شعاری و حزبی و سیاسی نگاه میدارد؟!
۴- آیا آقای روحانی نمی‌داند که مردم یک فرد متخصص را به فامیل سرخه‌ای ایشان برای انتصاب در جایگاه رئیس ستاد بحران ترجیح می‌دهند؟! آیا آقای روحانی نمی‌داند اکثریت قریب به اتفاق مردم خواهان برخورد و محاکمه گیرندگان حقوق‌های نجومی بودند؟! آیا آقای روحانی نمی‌داند که اکثریت قریب به اتفاق مردم از این که بدون افزایش یارانه، قیمت حامل‌های انرژی چند برابر شده است، ناراضی هستند!؟
۵- آیا آقای روحانی نمی‌داند که اکثریت قریب به اتفاق مردم از این که آخوندی با وجود ضعف‌های مسجلش در حوزه‌های ریلی و جاده‌ای و مسکن مهر همچنان وزیر است ناراضی هستند؟! به راستی اگر نظر مردم برای آقای روحانی مهم است چرا در این حوزه‌ها به حرف مردم گوش نمی‌کند؟!
۶- چطور می‌شود نظر چند نفر را برای تأیید صلاحیت شخصی که سوءسابقه محرز دارد کافی می‌داند اما از حضور افراد بدنام و رانتی که منفور مردم هستند، در کنار خود ابایی ندارد؟! نکته دیگر این که چگونه میتوان در روز ۲۲ بهمن سخنرانی کرد و طوری القا کرد که کشور به بن بست رسیده است؟! اصلا مردم این چنین پرشور به خیابان آمدند که تلقی بحران در کشور ایجاد نشود!
۷- اصلا آقای روحانی! چطور به خودش حق داد که راهپیمایی پرشور مردم در ۲۲ بهمن را تحت‌الشعاع اظهارات نسنجیده ای نماید که دشمنان، با انعکاس آن جملات از زیر بار انعکاس حضور پرشور مردم فرار کنند!؟ چطور به خودش اجازه می‌دهد تا مسائلی را که قانون مسیرشان را مشخص کرده است با هوچی‌گری به بهانه‌ای به دست ضدانقلاب تبدیل کند؟!
۸- نکته دیگر سخنرانی امروز آقای روحانی، بایدها و شعارهای شبه انتخاباتی ایشان بود که دیگر برای مردم، احزاب و حتی حامیان آقای روحانی به امری مضحک تبدیل شده است و البته همه را به یاد آن جمله امام خامنه‌ای می اندازد که فرمودند مخاطب این بایدها چه کسی است جز خود دولت که اکثر امکانات کشور و بودجه کشور را در اختیار دارد؟!
۹- و البته کلام آخر این که به هیچ وجه با رفراندوم چه برای تعیین تکلیف درباره تصمیمات مهم و چه برای اصلاح قانون اساسی به نفع منافع مردم و امنیت ملی و از طریق مسیری که در قانون مشخص شده است، مخالف نیستم لیکن با این که از این واژه و عبارت نیز به مانند عبارات حقوق شهروندی، صدای مردم، شفافیت و… به عنوان یک بازیچه حزبی استفاده شود به جد مخالفم.
