بسمه تعالی جناب آقای روحانی! سلام علیکم این که شما رئیس جمهور قانونی کشور هستید امری است که از طرف همه نیروهای انقلابی پذیرفته شده است و از این جهت اگر هم حرفی باشد نه از در مخالفت، بلکه از در انتقاد است و اگر مطالبه ای نیز باشد نه از مسیرهای غیرقانونی که از […]

بسمه تعالی

جناب آقای روحانی!

سلام علیکم

مشکلات کشور بیشتر شده یا دولت بی کفایتست؟! عدم کفایت روحانی نامه به روحانیاین که شما رئیس جمهور قانونی کشور هستید امری است که از طرف همه نیروهای انقلابی پذیرفته شده است و از این جهت اگر هم حرفی باشد نه از در مخالفت، بلکه از در انتقاد است و اگر مطالبه ای نیز باشد نه از مسیرهای غیرقانونی که از روشهای قانونی مثل رأی مجلس به عدم کفایت سیاسی شما دنبال شود که البته این نگاه مانع نمیشود تا برخی از انتقادات را مستقیماً با شما درمیان نگذاریم هرچند برایند آنها به مانند یک کارنامه ضعیف اثبات میکند متأسفانه شما امروز کفایت سیاسی، اقتصادی، امنیتی و اخلاقی اداره امور کشور را ندارید که به برخی از دلایل و شواهد آن در حوزه های مختلف اشاره میکنم:

۱- وضعیت برجام

برجامی که نه تنها نتوانسته است جلوی تحریمهای جدید را بگیرد بلکه حتی نتوانسته از بازگشت همان معدود تحریمهایی که رفع کرده بود نیز جلوگیری نماید به نحوی که امروز نه تنها تحریمهای بانکی مرتفع نشده است و حتی در بازگرداندن پول نفت دچار مشکل هستیم، بلکه فروش نفت نیز در اثر کارشکنیهای آمریکا مدام کاهش می یابد به نحوی که معاون و سخنگوی شما از نداشتن ارز برای ایجاد تعادل در بازار ارز سخن میگوید که این وضعیت برجام آن هم در حالی که ایران تمامی تعهدات هسته ای خود را بیش از ۲ سال است که تماماً انجام داده است نتیجه بی کفایتی دولت است که به دلایل این ادعا اشاره میکنم:

رعایت نکردن خطوط قرمز حکیمانه و منطقی امام خامنه ای درباره تنظیم توافق بر مبنای بدبینی و هم زمانی اجرای تعهدات و تناظر آنها که باعث شده است تا مسیر بدعهدی و کارشکنی برای طرف مقابل کاملا باز و مسیر اعتراض و پیگیری برای ما سخت و پر هزینه گردد.

اشتباهات فاحشی که باعث شد ایران نتواند در برجام آنچه را که باید، کسب کند که به عنوان مثال میتوان به مواردی مثل از دست دادن غنی سازی و سوخت ۲۰% بدون دریافت ما به ازای خارجی، تضعیف جایگاه ایران در امتیازگیری با ادعاهای خالی بودن خزانه و ارتباط حل مشکلات آب، هوا، شغل، گردش چرخ کارخانجات به توافق، شعار هر توافقی بهتر از عدم توافق، عدم انتشار فکت شیت ایرانی که باعث شد رسماً راه برای قرائتهای زیاده خواهانه طرف مقابل از مذاکرات و توافق باز بماند و… اشاره نمود.

عدم رعایت شروط ۹ گانه رهبری و شروط مجلس و شورای عالی امنیت ملی در اجرای برجام که باعث شد تا آمریکا و اروپا، بتوانند به راحتی و در سکوت و ضعف شما، به نقضهای ریز و درشت و فاحش برجام بپردازند.

نگاه ابزاری شما و دیپلماتهای منتخب تان به مسئله مذاکرات هسته ای و برجام باعث شد تا منافع ایران در تنظیم برجام و اجرای آن تحت الشعاع قرار گیرد و عملا به دلیل نگاه حزبی، منافع ملی مخدوش گردد که وجود این نگاه حزبی توسط خانم موگرینی، رئیس اتحادیه اروپا در موردی مثل گنجاندن مذاکره در سایر موضوعات در متن برجام مورد تأیید قرار گرفت و دولتمردان ما نیز آن را انکار نکردند.

عدم توجه به مسئله نفوذ که باعث شد در بالاترین سطوح مذاکرات نیز طرف مقابل چند نفوذی داشته باشد و چه بسا امروز اگر ضعفی در برجام به خصوص در مسئله حل تحریمهای بانکی شاهدیم اثر حضور امثال دری اصفهانی باشد.

۲- وضعیت اقتصادی کشور

علی رغم این که امام خامنه ای به درخواست دولت جامه عمل پوشاند و مسئولیت مذاکرات و انتخاب اشخاص مذاکره کننده را به رئیس جمهور واگذار کرد و ۲ سال هم از اجرای برجام میگذرد لیکن آنچه که شاهدیم حل مشکلات کشور نبود و نیست بلکه دولت شاهدیم دولت تا پیش از توافق، اداره امور و حل مشکلات را در گروی رسیدن به توافق هسته ای اعلام میکرد و پس از توافق نیز به جای استفاده از آن در مسیر تحقق اقتصاد مقاومتی، آن را به بستری برای تسهیل واردات بی رویه و عدم واردات تکنولوژی و در عمل آسیب به تولید ملی و اشتغال داخلی تبدیل کرد.

شاید اگر بخواهیم نقطه قوت مدیریت دولتهای یازدهم و دوازدهم را بشماریم تنها به یک عامل کنترل تورم میرسیم که آن هم تنها در سال اول دولت یازدهم خوب انجام شد چرا که در ادامه شاهد بودیم دولت مسیر کنترل تورم را به صورت افراطی دنبال کرد و عملاً رکود سنگین و تشدید بیکاری را بر کشور تحمیل کرد و از آنجا که این رکود در سایه نقدینگی ۱۴۰۰ هزار میلیارد تومانی انجام شد، امروز خطر در رفتن فنر تورم و بروز جهش تورمی و عملاً رکود تورمی جدیتر هم شده است.

دولت شما البته در جهت شاخصهای عدالت اجتماعی هم خوب عمل نکرده است به نحوی که شاخص ضریب جینی نشان میدهد در دولت یازدهم این شاخص برخلاف دولتهای نهم و دهم رو به افزایش نهاده است و عملا علاقه دولت به اقتصاد سرمایه داری کارگزارانی باعث شده است تا شکافهای طبقاتی تشدید شود به نحوی که سفره اقشار ضعیف و محروم مثل کارگران و کارمندان روز به روز کوچکتر گردیده است.

هدفمندی یارانه ها دنبال این بود که مانع بهره مندی بیشتر اقشار مرفه از یارانه شود تا با رساندن قیمت حاملهای انرژی به نرخ منطقه ای، مبلغ یارانه به تساوی بین همه توزیع شود لیکن شاهدیم که دولت باوجود این که بارها قیمت حاملهای انرژی را افزوده است ولی به بهانه هایی مثل سبد کالا یا بیمه رایگان سلامت که آنها هم ادامه نیافتند، مبلغ یارانه را افزایش نداده است که این برخلاف قانون و موجب فشار بر مردم گردیده است که این فشار با حذف یارانه ۳۴ میلیون نفر و افزایش بیشتر قیمتها تشدید هم خواهد شد.

۳- بی اعتنایی به منافع ملی، امنیت ملی

آقای روحانی! وقتی میبینیم برای پیروزی در انتخابات، نظام را قاتل معرفی میکند، از کانالهای معاند مثل آمدنیوز حمایت میکند، با انتشار بودجه خودساخته نهادهای فرهنگی و همزمان طرح حذف فله ای یارانه بگیران و افزایش گُتره ای قیمتها نارضایتی ایجاد میکنید، برجام و مذاکرات هسته ای را ابزاری برای کسب منافع حزبی خود تبدیل میکنید، اصرار دارید در زمینه های مختلف تنازل کنیم و برجامهای دیگر بنویسیم و این را خودتان در برجام مین گذاری میکنید، تحدید توان دفاعی و موشکی را دنبال میکنید، دوقطبی سازی میکنید، حصر سران فتنه را به اهرمی برای منافع حزبی خود تبدیل میکنید یا ایران را مأمن جاسوسان کرده اید، اینها یعنی منافع ملی و امنیت ملی برای شما اولویت ندارد.

۴- مبارزه با مفاسد اقتصادی!

آقای روحانی! مانور بر مفاسد اقتصادی دولت قبل، از ویژگیهای برجسته شما بود لیکن بزرگترین اختلاس کشور در دوران مدیریت شما در صندوق ذخیره فرهنگیان ثبت شد که آن را تنها در حد یک معوقه بانکی تنزل دادید و این که در دولت شما، سفره بیت المال برای مدیران شما گسترانده شد و نجومی بگیران نه تنها از خون ملت تغذیه کردند بلکه حتی ذخیره و امانتدار هم نامیده شدند!

در دولت شما، مبارزه با اتهامات امثال حسین فریدون و مهدی جهانگیری به منزله اعلان جنگ با دولت تلقی شد و در همین دولتها طرحهای ضدقاچاق و شفافیت زا مثل شبنم و ایران کد متوقف شدند و شفافیت اقتصادی را به عنوان سرک کشیدن در زندگی مردم خواندید و وزرای میلیاردی شما و اقوامشان رأسا به کاسبی مشغول شدند، به بیش از ۳۰۰۰ بورسیه تهمت تقلب زدید و مالباختگان موسسات مالی را بی پناه و معترض در کف خیابانها رها کردید که اینها اثبات میکند که فسادستیزی هم در حد اهرمی برای کسب منافع حزبی در دولت شما باقی مانده است.

۵- سیاست خارجی منهای برجام

آقای روحانی! یکی از شعارهای شما اعتبار بخشی به پاسپورت ایرانی و ایجاد رابطه و تعامل با جهان بود که البته منظورتان از جهان هم آن طور که قابل دریافت بود، آمریکا و چند کشور مطرح اروپایی بودند، لیکن آن چه که در عمل و با وجود برجام مشاهده شد تحقق چنین تعاملاتی نبود، به نحوی که نه تنها آمریکا در این مسیر گام ننهاد بلکه به اعمال فشار در حوزه های دیگر متمرکز شد و متأسفانه همان کشورهای اروپایی نیز در بسیاری از موارد با آمریکا همراه شدند و به تقابل با ایران و مردم پرداختند که نمونه بارزش را در همین اغتشاشات اخیر شاهد بودیم.

امروز میتوان گفت که مسیر غلط شما در اتکا به آمریکا به عنوان کدخدا و رعایایش، اروپا منجر شده است تا دولت شاید ۴ سال دیر و با مشاهده شکست در این ایده، به دنبال تعمیق رابطه با کشورهای دیگر به خصوص همسایگان برود! ضمن این که هنوز نتوانسته تا دل از محبت و اتکا به غربیها بردارد و در شرایطی که آمریکا در اجرای تعهدات برجامی خود به شدت بد عمل کرده است، به اروپا به عنوان نقطه اتکا برای استمرار برجام به هر قیمتی نگاه میکند!

امروز قراردادها و توافقات تمام محرمانه یا نیمه محرمانه (با ملحقات محرمانه) دولتهای شما در زمینه های هسته ای، خودروسازی، هواپیما، تعهد به FATF، سند آموزشی ۲۰۳۰، سند محیط زیستی پاریس، قراردادهای نفتی IPC نیز بخشی از عملکرد سیاست خارجی شما هستند که بعضا برخلاف منافع ملی و امنیت ملی قابل ارزیابی هستند و برخی نیز ریسک توافقات را کاملا به سمت ما متمایل کرده اند و راه فرار و سوءاستفاده طرفهای مقابل مثل توتال، ایرباس و بوئینگ را باز گذاشته اند.

۶- اخلاق

آقای روحانی! راستگویی، درستکاری و انتقاد پذیری از شعارهای شما بود لیکن آن چه دیده شد، خلف وعده های متعدد، توهین و تهمت های عدیده به منتقدان، تحقیر مردم با سبد کالا و ثبت نام به عنوان محتاج یارانه، توهین به خبرنگاران و شکایت های عدیده از رسانه ها، استفاده از بودجه به عنوان اهرم فشار بر قوا و نهادهای دیگر، تمرد و تعلل در برابر نظرات رهبری و علما آن هم با متلک پراکنی و بی ادبی، تحریف اسلام برای مقاصد حزبی، دست بردن به سهام عدالت مردم، فریبکاری با دستکاری در شاخصهای آماری که اینها اجازه نمیدهد بتوانیم به اخلاق شما نیز مانند سایر وظایفتان نمره قبولی بدهیم.